KUR’ÂN’DA ASHAB-I KARYE KISSASI
| Yazar | Muhammed Selman Çalışkan |
| ISBN | 978-605-69417-3-3 |
| Dil | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | 240 |
| Cilt Tipi | Karton Kapak |
| Kağıt Cinsi | Kitap Kağıdı |
| Boyut | 13.5 x 21 cm |
Ashâb-ı Karye kıssası hem ihtiva ettiği konular hem de içerisinde bulunduğu sûre bakımından Kur’ân’ın en dikkat çeken kıssalarından biridir. Zira kıssa, bir kavme aynı anda üç elçinin gönderilmesini konu etmekte ve bu özelliğiyle de Kur’ân’ın diğer kıssalarından ayrılmaktadır. Öte yandan kıssanın Yâsîn sûresinde bulunması, ona ayrı bir önem kazandırmaktadır. Çünkü Yâsîn sûresi Kur’ân’ın kalbidir.
Ashâb-ı Karye kıssası, karye olarak isimlendirilen bir yerleşim yerine gönderilen üç elçinin tebliğini ele almaktadır. Müfessirlerin çoğu, elçileri Hz. İsa’nın gönderdiğini zikretmiştir. Bu bilgi, elçilerin Hz. İsa ile irtibatlandırılması bakımından doğrudur. Ancak Ashâb-ı Karye kıssasındaki tebliğin pagan unsurlara yapılmış olması, elçilerin Hz. İsa tarafından gönderilmiş olduğunu tartışmaya açmaktadır. Zira o dünyada iken havârilere, İsrâiloğulları’ndan başka bir millete tebliğde bulunmamalarını emretmiştir. Tüm bunlar, elçilerin Hz. İsa’dan sonraki bir dönemde Karye’ye gittiklerini göstermektedir. Havârilerin gitmeleri gereken yerler, Hz. İsa hayatta iken dahi mazhar bulundukları vahiy ile bildirilmiştir. Ayrıca Rûhulkudüs onlara tebliğ seyahatlerinde eşlik etmiş ve daha etkileyici bir hitapta bulunmaları için teyidde bulunmuştur. Öte yandan havârilerin yanı sıra Hz. İsa’nın öğretilerini kabul eden birçok inananın da elçi tayin edildiği ve bazı mucizelerle mücehhez kılındığı bilinmektedir.
Kaynaklarda, Karyeliler’in ikamet ettiği meskûn mahallin Antakya olduğu belirtilmiştir. Ancak Antakya’nın Hz. İsa’dan sonraki dönemde tüm fertleriyle helak edilmediği bilgisini göz önünde bulunduran bazı müfessirler, elçilerin Hz. İsa’dan sonra Antakya’ya gönderilmiş olamayacağını ileri sürmüşlerdir. Bu iddia hakikati yansıtmaktan uzaktır. Zira Ehl-i Medine değil Ashâb-ı Karye helâk edilmiştir.